Maria Severa Onofriana
Maria Severa Onofriana (ur. 26 lipca 1820 w Ajos, zm. 30 listopada 1846) – legendarna portugalska śpiewaczka fado, kochanka 13. hrabiego Vimioso – Francisco de Paula Portugal e Castro. Bohaterka licznych pieśni, a także dzieł literackich (m.in. sztuki Júlio Dantasa) i filmowych (w tym pierwszego portugalskiego filmu dźwiękowego A Severa[1]). Uznawana za prekursorkę zwyczaju noszenia przez śpiewaczki fado czarnego szala podczas występów[2].
Biografia Marii Severy obrosła w liczne anegdoty i legendy, nie wiadomo ile z nich jest prawdą. Ojcem śpiewaczki był Severo Manuel de Sousa, matką Ana Gertrudes, nazywana Barbuda, właścicielka tawerny na Rua de Madragora w Lizbonie. Prawdopodobnie od 12 roku życia Maria Severa zajmowała się prostytucją. Jako śpiewaczka fado występowała w tawernie Rosária dos Óculos na ulicy Rua do Capelão w dzielnicy Mouraria. Tam też miał uwieść ją hrabia Vimioso, który następnie, zazdrosny o kochankę, miał przetrzymywać ją w swoim domu na Rua do Bonformoso; Maria Severa uciekła jednak z siedziby kochanka przez okno.
Romans prostytutki z hrabią i związany z tym skandal obyczajowy przyczynił się do spopularyzowania fado[2].
Maria Severa zmarła w wieku 26 lat; przyczyną śmierci było zakrztuszenie się podczas posiłku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Richard Elliot: Fado and the Place of Longing: Loss, Memory and the City. Ashgate Publishing, 2010, s. 14. ISBN 978-0-7546-6795-7.
- ↑ a b Simon Broughton, Mark Ellingham, Richard Trillo: World music: the rough guide. Africa, Europe and the Middle East. T. 1. Rough Guides, 1999, s. 228. ISBN 978-1-85828-635-8.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michael Colvin: The reconstruction of Lisbon: Severa's legacy and the Fado's rewriting of urban history. Associated University Presse, 2008. ISBN 978-0-8387-5708-6.